Η αβάσταχτη ελαφρότητα της μνημονιακής υποταγής

του Δημήτρη Βουζουναρά

Πέντε χρόνια μετά το καλοκαίρι του 2010, οι αριβιστεροί του Τσίπρα ανακάλυψαν την «σταδιακή απαγκίστρωση» που τότε προσπάθησε να  πουλήσει, ο «άντε και γ@#!$% »
σ.Κουβέλης.
Ο οποίος έφαγε τα μούτρα του κανονικά, καθότι οι μιζο-δανειστές μας (αφού λαδώνανε το πολιτικό προσωπικό της χώρας για να υπερχρεωθούμε) -αντίθετα με τα ανθρωπάκια που «κυβερνούν» αυτή τη χώρα- έχουν μακροχρόνιο σχέδιο ολικής εκποίησης της δημόσιας και της ιδιωτικής περιουσίας της Ελλάδας και των Ελλήνων.
Μέχρι το 2020 δεν θα υπάρχει οικογένεια που δεν θα χρωστάει στο Δημόσιο. Χρέη που εννοείται πως θα πουλήσει το Δημόσιο στα distress funds για να κατάσχουν τα σπίτια μας.
Σε γενικές γραμμές το σχέδιο μπορεί να σκιαγραφηθεί με την φράση: Θα μας πάνε κωλοφεράτζα μέχρι να ξεκοκκαλίσουν ότι ξεκοκαλίζεται και αφού βεβαιωθούν τα ξένα και ντόπια αρπακτικά ότι δεν υπάρχει τίποτα άλλο να πάρουν, τότε και μόνο τότε θα ρυθμίσουν το «χρέος» (που οι ίδιοι δημιούργησαν), με αντάλλαγμα φυσικά, την άδεια να… βγούμε από το ευρώ –χωρίς δραχμή στη τσέπη.
Εβδομήντα πέντε χρόνια μετά το «αναγκαστικό δάνειο» οι Γερμανοί ολοκληρώνουν τον κύκλο της υποταγής, με τον «αναγκαστικό δανεισμό».
Στην πορεία αυτή ο Τσίπρας και το λαθραριστερό ασκέρι του, αποτέλεσαν κρίσιμο κρίκο για την επίτευξη των στόχων τους. Γι’ αυτό και στηρίχτηκε από τους «αναγκαστικούς δανειστές» ήδη από το καλοκαίρι του 2014.
Τα πήγαν βέβαια «πολύ καλά» ΠΑΣΟΚ-ΝΔ στην διαδικασία της «έντεχνης υπερχρέωσης», αλλά χωρίς αυτούς τους αχριστερούς απατεώνες, ούτε λιμάνια, ούτε αεροδρόμια, ούτε οι Δημόσιες Υπηρεσίες θα μπορούσαν να ξεπουληθούν. ( Ο Τζίφρας υπέγραψε το ξεπούλημα του δικτύου διανομής και την αναγκαστική(!) συρρίκνωση της ΔΕΗ στο 50% των σημερινών πελατών της μέχρι το 2020!)
Η μεγαλύτερη ζημιά όμως που έκανε η γελοία αριστερο-δεξιά «κυβέρνηση» ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, είναι η -σε μεγάλο βαθμό- διάλυση των μηχανισμών αντίστασης του λαού, μετατρέποντας κάποιους μέχρι πρότινος αντιμνημονιακούς αγωνιστές, σε «κουβέληδες» και σε  υποταγμένα σκουλήκια που σέρνονται, προσβλέποντας πλέον μόνον στο να μπορέσουν να γευτούν λίγο από το «κυβερνητικό μέλι».
Ότι φάνε, ότι πιούνε κι ότι αρπάξει ο κώλος τους, δηλαδή.
Στην πράξη, ο χώρος των «ότι-να-ναι, αρκεί να ελπίζουμε πως θα τσεπώσουμε» διευρύνθηκε σε σχέση με 10 χρόνια πριν και τώρα συμπεριλαμβάνει –πέρα από ΠΑΣΟΚους και δεξιούς- και όλους τους «αντιμνημονιακούς αγωνιστές» που σήμερα συνεχίζουν να στηρίζουν την δωσίλογη αυτή «κυβέρνηση».
Το επόμενο βήμα είναι φυσικά, να «κυβερνήσουν» όλοι μαζί αγκαλίτσα.  Ντάξει, τα «αριστερά τσουτσέκια» θα μας πλασάρουν και λίγα κροκοδείλια αγωνιστικά κουβελο-δάκρυα.
Το καταθλιπτικό σε αυτήν την υπόθεση είναι ότι μένουμε πολύ λίγοι ώστε να μπορέσουμε να ανατρέψουμε τα σχέδια των αρπακτικών. Αντί να δυναμώσει η Αριστερά μέσα από αυτόν τον αγώνα, έχασε έδαφος και γελοιοποιήθηκε. Τόσο ηθικά όσο και σε επίπεδο προσωπικού.
Είναι προφανές πως οι «αριστεροί κλόουν» που στηρίζουν την υπερμνημονιακή αυτή κυβέρνηση, έχουν χαθεί για πάντα από τους αγώνες κι από τους δρόμους.
Είναι πιά κουβελοπασόκοι…
27.04.2016
Δημήτρης Βουζουναράς
Αγ.Θεόδωροι Κορινθίας

Σχόλια