Η Επανάληψη και οι Κυκλικοί μας Χοροί

Ηπειρώτικος κυκλικός

της Μαρίας Παπανικολάου

Γεια σας παραμυθάδες!!!

Ναι, ξέρω μου το λέτε και έχετε δίκιο.
Έχω να γράψω πολύ καιρό. 
Δύσκολο το καλοκαίρι αυτό, αλλοπρόσαλλο, καλοκαίρι των δημοσκοπήσεων και του διπλότριπλου κραχ μέσα σε 5 χρόνια με καταδικασμένες πολιτικές και άδικες
διαδικασίες για τους αγώνες που δόθηκαν στο παρελθόν για να αποκτήσουμε όσα χάσαμε εν μία νυκτί...

Πέρασα κι εγώ δύσκολα και ήρθα σε φοβερές συγκρούσεις με τον ίδιο μου τον εαυτό και με τα πιστεύω μου. Έζησα μάχες φοβερές (ανάμεσα και φίλους και γνωστούς) με αιτία την αδικία, την ανθρώπινη μισαλλοδοξία, την κενότητα, τη μικροπρέπεια και τον ωχαδερφισμό και έφτασα ως την πίκρα και την απόγνωση της αδικίας του πολέμου και της μετανάστευσης. 
Ώσπου όλα αυτά έγιναν ένα βάρος ασήκωτο για τους μικρούς μου ώμους και σκέφτηκα "εγώ θα κάθομαι κάτω από τον ήλιο και δε θα αφήνω κανένα να μου ρίχνει σκοτάδι και ας έχω ένα κομμάτι ψωμί και θα προσπαθώ με νύχια και με δόντια να επαναλαμβάνω όσα ξέρω να κάνω καλά για να γυρίζει ο χορός της ζωής μας " 

Μινωικό πήλινο ειδώλιο

Ζούμε καιρούς απίστευτης βίας και σκοταδιού. Έχουν μαυρίσει οι ψυχές μας...
Όμως κάθε μέρα ξημερώνει μια νέα μέρα και έχουμε τα πρόσωπα των παιδιών μας να την φωτίζουν ακόμα περισσότερο και δεν έχουμε δικαίωμα να χάνουμε το κουράγιο μας και να λιγοψυχούμε γιατί έτσι δε θα λεγόμαστε άνθρωποι... Γιατί μέσα στη ζωή του ανθρώπου είναι και ο πόνος και το δάκρυ και ο αγώνας και η βία, αλλά είναι και η αγάπη, η οικογένεια, η δουλειά και η δημιουργία.

Άλλο ένα φθινόπωρο ήρθε, όπως και το προηγούμενο, όπως θα έρθει και το επόμενο και ευτυχώς που έχουμε αυτές τις σταθερές, του χρόνου, των εποχών, των γιορτών...ακόμα και του πλυσίματος των πιάτων κάθε μεσημέρι που μας κρατάνε ασφαλείς...

Όπως και στο παραμύθι, έτσι και στη ζωή οι κύκλοι περνούν και ολοκληρώνονται μέσα από μικρές σταθερές κουκκίδες που μας προγραμματίζουν έτσι ώστε να σεβόμαστε και να ακολουθούμε το επαναλαμβανόμενο.

Αυτό που μας σώζει ΕΊΝΑΙ Η ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ, που χρησιμοποιεί το παραμύθι, με τόση αγάπη και σοφία χρόνου αμέτρητου.

                         
Όσο οι κύκλοι της ζωής μας επαναλαμβάνονται έχεις τη δυνατότητα να "μπεις" ή να "βγεις" από το χορό γιατί ξέρεις ότι ο χορός γυρίζει και μπορείς να ξαναμπεις όταν θα ξεκουραστείς και να ξαναβγείς όταν κουραστείς.

Πιάνεις τα χέρια των άλλων και αφήνεις το ρυθμό της ζωής να σε πάρει μαζί του και οδηγείς εσύ τα βήματα σου ώστε ο χορός να παραμένει στον κύκλο της επανάληψης που δίνει τη ζωή! Τα βήματα είναι δικά σου και μπορεί να ξεχωρίζεις ως ατζαμής, μέτριος ή καλός χορευτής. 
Μπορείς όμως να μάθεις από τους άλλους και να κρατήσεις το χέρι τους, να πιστέψεις στα βήματα των άλλων αλλά στην επανάληψη, την παρατήρηση, την αλληλοβοήθεια και τελικά στην ίδια τη δύναμη του χορού που δε θα σε αφήσει να "πέσεις". 

Κυκλωτικός χορός (Matiss)

Είναι μεγάλο πράγμα η επανάληψη, η συνεχής περιστροφή γύρω από τα ίδια όσο κι αν δεν το πολυεκτιμούμε αυτό. Το παραμύθι όμως ξέρει γιατί για το παραμύθι η επανάληψη είναι δομικό στοιχείο, όπως και στην ίδια τη ζωή.

Η δύναμη που αντλούμε από τα ίδια πράγματα, τις ίδιες πράξεις και τα ίδια μάτια είναι μεγάλη και ικανή να μας στυλώσει, να μας δυναμώσει και τελικά να μας σώσει, να μας επαναφέρει στον κύκλο.

Ας χορέψουμε και φέτος τους κυκλωτικούς χορούς της άγιας επανάληψης κρατώντας το χέρι του διπλανού μας, όποιος κι αν είναι αυτός (σαν τον άγνωστο που μπαίνει ξαφνικά στο χορό και κρατάς το χέρι του σαν να τον ξέρεις χρόνια), κρατώντας το βήμα μας, ορθώνοντας την κορμοστασιά μας και λέγοντας πάλι παραμύθια, όπως γίνεται εδώ και χιλιάδες χρόνια.

Καλή δύναμη παραμυθάδες!!! 


Με αγάπη

Μαρία Παπανικολάου και παραμυθού

axelwna.blogspot.gr