Το τραγικό δεν είναι να φοβάσαι για αυτό που δεν ξέρεις ότι έρχεται, αλλά για αυτό που είσαι σίγουρος ότι έρχεται. Δεν θα είναι η πείνα, η μη παροχή νοσηλευτική κάλυψης, η αγωνία αν θα μπορέσεις να πληρώσεις τον φόρο του σπιτιού ή τους λογαριασμούς ηλεκτρικού και νερού. Όσοι δεν έχουν περάσει τα τελευταία 5 χρόνια αυτό το στάδιο καλό θα είναι να πάρουν συμβουλές από
αυτούς που έχουν μάθει πλέον να ζουν κατ' αυτόν τον τρόπο. Αυτό που έρχεται και είναι ο μεγαλύτερος εχθρός είναι η συνήθεια της καθημερινής κατάντιας.
Η κοινοποίηση της αλήθειας δεν είναι αντιπολιτευτική στάση στην οποιαδήποτε κυβέρνηση, ούτε καν ένδειξη αηδίας για τα τσογλάνια που έφεραν την χώρα στην σημερινή δεινή θέση. Ο νοήμων πολίτης δεν έχει χρόνο να ασχολείται με βουλευτές και πολιτικάντηδες. Με έμμισθους κατοχικούς βουλευτές όλων των αποχρώσεων που δεν υποδέχτηκαν κλητήρα στο σπίτι τους με χαρτί εξώσεων ή κατάσχεσης, δεν πήραν χαρτί από το ΚΕΑΟ για χρέη με την απειλή κυρώσεων, ούτε φόρεσαν χειροπέδες για μη καταβολή ΦΠΑ 500 ευρώ, ούτε σήκωσαν κάσα αυτόχειρα οικείου, ούτε καν ασχολούνται με τους λογαριασμούς χιλιάδων ευρώ που λαμβάνουν οι υπηρέτες τους και εξοφλούν χωρίς καν να σταθούν στην ουρά. Αυτοί όλοι μέσα στην Βουλή (μηδενός εξαιρουμένου) και όλοι οι κομματικοί τους υπάλληλοι (μηδενός εξαιρουμένου) δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με την πραγματικότητα. Ούτε καν οι ψηφοφόροι τους που στήνονται στα βουλευτικά γραφεία, ακόμα και σήμερα για μια εξυπηρέτηση γλείφοντας τον δήμιο τους, δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με αυτά τα αθύρματα.
Μπαίνουμε στην εποχή της αποδοχής της κατάντιας. Μέχρι τώρα οι μισοί πολίτες έγραφαν καθημερινά εξετάσεις επιβίωσης και οι άλλοι μισοί παρακολουθούσαν τους πρώτους σχολιάζοντας στα καφενεία της γειτονιάς ή της ηλεκτρονικής δικτύωσης "τι κακό έπαθε ο κακομοίρης".
Εντάξει, το κάνατε το κουτσομπολιό, ρίξατε και έναν επικήδειο για τους κρεμασμένους, αυτοπυροβολημένους, τους άστεγους πρώην νοικοκύρηδες, τους καρκινοπαθείς που δεν πρόλαβαν την αξιοπρέπεια πριν το θάνατο λόγω μη ασφαλιστικής κάλυψης! Κάνατε την καλή σας πράξη με "κοινωνικές ομάδες αλληλεγγύης", δώσατε μακαρόνια και κονσέρβες για τα συσσίτια των μητροπόλεων, κάνατε και μια πορεία συμπαράστασης για να λέτε "έκανα ό,τι μπορούσα".
Ό,τι έπαθαν οι "κακομοίρηδες" το έπαθαν. Αυτοί δεν ελπίζουν. Αυτοί έχουν αρχίσει εδώ και τουλάχιστον δύο χρόνια να μάχονται τόσο για την επιβίωση όσο και ενάντια στην κατάντια καταφέρνοντας το απίστευτο: Κράτησαν την αξιοπρέπειά τους ψηλά. Δεν φοβούνται διότι ζουν την πραγματικότητα, δεν ελπίζουν διότι γνωρίζουν ότι αν δεν ήλπιζαν από την αρχή της καταστροφής λίγο πριν την υπογραφή του πρώτου Μνημονίου, για αυτούς τα πράγματα δεν θα ήταν τόσο τραγικά όπως εξελίχθηκαν. Είχαν την ελπίδα ότι η κατάσταση δεν θα έφτανε στον πάτο με αποτέλεσμα να ξεφραγκιαστούν για την "ανάπτυξη" και την "πρόοδο" που έταζαν οι τότε κυβερνώντες.
Δυστυχώς έρχεται η σειρά των θεατών όλου αυτού του δράματος να ανέβουν στην σκηνή του θεατρικού "Κατάντια, φτώχεια και ανέχεια". Όσο και να σας κανακεύουν οι κυβερνητικοί και η παρέα των αντιπολιτευόμενων, μετά την επικείμενη Συμφωνία θα σας δίνουν τα 1000 ευρώ που σας έταξαν αλλά θα σας παίρνουν 3000 ευρώ για αυτά που δεν σας έταξαν εφόσον υποχρεούνται να υπογράψουν για την σωτηρία της καλοπληρωμένης θέσης τους, των δανειστών και των επενδυτών. Στην αρχή θα στριμωχτείτε, μετά θα αγανακτήσετε, κατόπιν θα οργιστείτε, σταδιακά θα πέφτετε σε κατάθλιψη και στο τέλος θα το αποδεχθείτε. Το θέμα είναι να μην το αποδεχθείτε. Η αποδοχή σημαίνει κατάντια, η αντίσταση σε αυτή θέλει προετοιμασία εκατομμυρίων στιγμών βασανιστικής απελπισίας.
Σας ομιλούν για ελίτ που πρέπει να πληρώσει τα "σπασμένα" αλλά τόσα χρόνια η ελίτ των πολιτικών όχι μόνο δεν έχασε ένα ευρώ από τα κλεμμένα από την τσέπη των πολιτών, αλλά συνεχίζουν να βάζουν τις λίρες τους σε τραπεζικούς λογαριασμούς. Κυκλοφορούν με λιμουζίνες, κοιμούνται στα καλύτερα ξενοδοχεία, πάνε στα εξοχικά τους, τρώνε ό,τι τους γουστάρει, το μηνιάτικο μπαίνει παχυλό κάθε μήνα και βγαίνουν στα μπαλκόνια των τηλεοράσεων να σας λένε μπροστά στα μούτρα σας "ότι είναι σάρκα του λαού". Τόσο ηλίθιος είσαι που καμαρώνεις ότι έχεις γεννήσει το κωλόπαιδο που φορά το τελευταίο μοντελάκι του Αρμάνι, την ώρα που εσύ βάζεις μπάλωμα στο παντελόνι ηλικίας 6 ετών αγορασμένο με την σύνταξη του παππού.
Έρχονται τα δύσκολα με φόρα. Ο πυροσβεστήρας ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ τα πήγε θαυμάσια στην πυρόσβεση της οργής του λαού αλλά δυστυχώς για αυτόν το θεατράκι θα κρατήσει μέχρι το τέλος του Καλοκαιριού. Θα ήθελαν να το τραβήξουν κανά δυο χρόνια αλλά οι παγκόσμιες αγορές πιέζουν. Θέλουν επιτέλους το απαλλοτριωμένο χωράφι Ελλάδα να γίνει προσοδοφόρο. Αρκετά το κοιτούσαν, αρκετά έμειναν στα σχέδια επί χάρτου, τώρα πρέπει να κάνουν το ντου.
Αφήστε την αλληλεγγύη και πιάστε στο στόμα σας επιτέλους την φράση κοινωνική συνοχή. Το μόνο όπλο που έχει ένας λαός δεν είναι τίποτε άλλο από το να φυλάει ο κάθενας τα νώτα του άλλου και όχι να τον μαχαιρώνει πισώπλατα για ένα μηνιάτικο και μία σύνταξη που δεν θα την χαίρεται για πάνω από δύο ημέρες.
Αν δεν βάλετε μυαλό κι αν ακόμη νομίζετε ότι ανήκετε στους απυρόβλητους, στους αθανάτους και στο στρατό που θα μισθώνετε για να φυλάει το Κοινοβούλιο, τα εκλογικά κέντρα, τα κομματικά γραφεία, τα γραφεία ξένων επενδύσεων, τους εισπρακτικούς "κρατικούς" φορείς, τις Τράπεζες, το ΤΑΙΠΕΔ, τους ξενόφερτους Θεσμούς, τη σημαία της Ε.Ε, τις κομματοθρεμμένες και ευρωθρεμμένες νομαρχίες και δημαρχεία, τότε τα πράγματα για σας θα είναι πιο δύσκολα ακόμα και από αυτούς που έβγαλαν φέρετρο λόγω χρεών από το σπίτι τους και κοιμήθηκαν σε ένα πεζοδρόμιο με ταβάνι τα αστέρια. Εκείνοι πάλεψαν με την κατάντια και ακόμη στέκουν όρθιοι αν και σακατεμένοι. Την αξιοπρέπεια την κατέκτησαν, δεν την πήραν ως απόδειξη μετά το "χρέος" τους στην κάλπη.
Για όσους δεν γουστάρουν να συμμετάσχουν στην μάχη της κοινωνικής συνοχής ούτε ένα μέτρο γης Ελλάδας δεν θα δοθεί για το σαρκίο τους. Η σαρξ εκ σαρκός τους το έχει ήδη υπογράψει το επενδυτικό πρόγραμμα "Ομαδικός Τάφος Μισθοφόρων". Ατιμωτικό άγημα σταλμένο από τους Θεσμούς που προσκυνούν θα τους συνοδεύει στην καθημερινή κατάντια, διότι οι κατακτητές γνωρίζουν ότι "χωρίς προδότη, κάστρο δεν πατιέται".
Εφόσον το κάστρο πατήθηκε ψάξτε μέσα στα σπίτια σας για τον κατ' εξακολούθηση προδότη, που μυαλό δεν θα βάλει ούτε μετά την τελική Συμφωνία η οποία θα σάς ξεκληρίσει ομαδικώς. Και μην σας πιάσει οίκτος για όσους συντελούν τα παιδιά σας να γεννηθούν, να μεγαλώσουν και να πεθάνουν ως σκλάβοι. Πόλεμος έρχεται και όλοι πρέπει να υποστούν τις συνέπειες των συνειδητών πράξεων τους.
Σχόλια