Κάλιο αργά παρά ποτέ.
Αυτό που έπρεπε να έχει γίνει από την επομένη κιόλας των προηγούμενων εκλογών, όταν ο Σαμαράς έκανε την αθλιότερη κωλοτούμπα της πολιτικής ιστορίας του νεοελληνικού κράτους και από προεκλογικός επαναδιαπραγματευτής μετατράπηκε σε εθελόδουλο
εκπορνευτή της χώρας, σε συνεργασία βεβαίως με το ΠΑΣΟΚ και την ΔΗΜΑΡ, έγινε τελικά σήμερα.
Έπεσε η τρικομματική και κατόπιν δικομματική κυβέρνηση της άμεσης μετεκλογικής εξαπάτησης, έχοντας όμως προλάβει ήδη εντός των δυόμιση αυτών ετών να φέρει εις πέρας κατά μεγάλο ποσοστό την αποστολή την οποίαν είχε λάβει από τους έξωθεν κυρίους της, ήτοι να πτωχεύσει και να εξαθλιώσει πολύ περισσότερους πολίτες, να εκποιήσει την δημόσια περιουσία και τους φυσικούς πόρους της χώρας, να εξευτελίσει προκλητικά το Σύνταγμα, την Δικαιοσύνη, την Αξιοπρέπεια, προωθώντας με γοργούς ρυθμούς έτσι τον εκφασισμό της κοινωνίας.
Έπεσε λοιπόν σήμερα η κυβέρνηση, έγινε το πρώτο βήμα, έστω και καθυστερημένο, έστω και με το στανιό και πάμε τώρα σε εκλογές για να κάνουμε και το δεύτερο, να ολοκληρωθεί η αλλαγή πορείας.
Προσωπικά έχω αναφερθεί πολλές φορές στο πώς θα ήθελα γενικώς να πολιτεύεται η Αριστερά και ειδικώς σε αυτή την ιστορική στιγμή τι ακριβώς κυβέρνηση θα ήθελα να φτιάξει. Ίδωμεν.
Προς το παρόν προέχει να μην υποκύψει ξανά κανένας πολίτης ψηφοφόρος στους εκβιασμούς και στον φόβο που προσπαθούν να διασπείρουν στην κοινωνία με τα καταστροφολογικά σενάρια οι απερχόμενοι και τα φερέφωνά τους.
Σχόλια