Η θέση μας για τη συνεδρίαση του ΠεΣυ στο θέμα διαβούλευση για το διακρατικό πρόγραμμα συνεργασίας Αδριατικής-Ιονίου

  

«Η μακροπεριφέρεια Αδριατικής-Ιονίου παράγει κάθε χρόνο ακαθάριστη προστιθέμενη αξία πάνω από 20 δισεκατομμύρια ευρώ και απασχολεί πάνω από μισό εκατομμύριο άτομα σε τομείς της ¨γαλάζιας οικονομίας¨. Από το 2007 υπήρξαν στην περιοχή 135 σχέδια συνεργασίας για θέματα που αφορούν την ναυτιλία και τη θάλασσα συνολικής αξίας σχεδόν μισού δισεκατομμυρίου. Να γιατί πρέπει να επικεντρωθούμε σε τομείς όπου θεωρούμε ότι υπάρχουν ευκαιρίες προς εκμετάλλευση και για να παρέχουμε τους καλύτερους δυνατούς λειτουργικούς όρους για τις επιχειρήσεις». Τάδε έφη η κα. Δαμανάκη κοινοτική εκπρόσωπος στην εναρκτήρια Υπουργική διάσκεψη της στρατηγικής Αδριατικής-Ιονίου που έγινε στις 18 Νοέμβρη 2014 στις Βρυξέλες με κεντρικό άξονα τη διάνοιξη νέων πεδίων κερδοφορίας για τις αστικές τάξεις των κρατών (μελών και μη μελών της ΕΕ) στη συγκεκριμένη περιοχή.

        Σε ένα τέτοιο πλαίσιο προωθούνται «μπίζνες»  «πράσινες και μπλε» στους τομείς «της καινοτόμου θαλάσσιας και παράκτιας ανάπτυξης, της συνδεσιμότητας, με έμφαση στις θαλάσσιες μεταφορές και τα δίκτυα Ενέργειας, την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος, καθώς και το βιώσιμο τουρισμό».

Είναι πρόκληση, αυτοί που ευθύνονται για περιβαντολλογικά εγκλήματα στην περιοχή του Ιονίου και της Αδριατικής, να έρχονται τώρα με αυτό το πρόγραμμα να μας σώσουν.

Να μιλούν για «βελτιώσεις» σε ότι αφορά τις γενικές συνθήκες εδάφους, τους υδάτινους πόρους, την ποιότητα της ατμόσφαιρας, τη χλωρίδα, την πανίδα και βιοποικιλότητα.

Αυτοί που έσπειραν το Ιόνιο και την Αδριατική με βόμβες απεμπλουτισμένου ουράνιου, κατά τον πόλεμο ενάντια στη Γιουγκοσλαβία, που τα μαχητικά βομβαρδιστικά αεροσκάφη της Γαλλίας, της Ιταλίας που συμμετείχαν στον πόλεμο, με αριστερές κυβερνήσεις, για να μην ξεχνιόμαστε, άδειαζαν στη θάλασσα.

Το ίδιο πρόγραμμα αναφέρει ότι «στρατηγικός στόχος του προγράμματος είναι η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας στην περιοχή του Ιονίου και της Αδριατικής». Ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας σημαίνει αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου σε τομείς όπως οι ΑΠΕ, οι μεταφορές, για πιο αποτελεσματική αξιοποίηση των φυσικών πόρων σε όφελος του κεφαλαίου.

Καπιταλιστική ανάπτυξη και προστασία του περιβάλλοντος είναι ασύμβατα, αφού κριτήριο της καπιταλιστικής  ανάπτυξης  είναι η μεγιστοποίηση του κέρδους. Σ’ αυτό υποτάσσονται τα πάντα και το περιβάλλον θυσιάζεται στο βωμό του κέρδους των καπιταλιστών.

                                               Τρίπολη 24-11-2014