Η κατάντια του να είσαι σύγχρονος νεοέλληνας. Αποτινάξαμε αυτοκρατορίες, εγκλωβιστήκαμε σε ένα χαρτί δίχως αξία
του Στρατή Μαζίδη
Όσες φορές υποδουλώθηκε ο Ελληνας, κατάφερε να απελευθερωθεί. Στο ζυγό των Ρωμαίων πέτυχε να πάρει αυτός το
πάνω το χέρι και να εξελληνίσει την τεράστια αυτοκρατορία.
Στον οθωμανικό ζυγό μπόρεσε να βρει τη δύναμη να μην ξεχάσει ποιος είναι, να διατηρήσει τα στοιχεία του, να επαναστατήσει, να απελευθερωθεί και να μεγαλώσει. Δεν είχε μεγάλα μέσα, διέθετε όμως Μεγάλη Ιδέα.
Στον ιταλό είπαμε ΟΧΙ και τον πετάξαμε στη θάλασσα.
Στο γερμανό τα ίδια αλλά μπόρεσε να βρει διαφορετικό πέρασμα. Όμως δεν καλοπέρασε στην Ελλάδα. Τα βρήκε σκούρα. Σε τέτοιο βαθμό ώστε να καθυστερήσει στο ανατολικό μέτωπο, να χάσει σημαντικές δυνάμεις και να ξεκινήσει η αρχή του τέλους για τον Αξονα.
Πείνα, απειλές, βασανιστήρια δεν κατάφεραν να τρομάξουν τον Ελληνα. Αποτίναξε αυτοκρατορίες και αντιστάθηκε σε πανίσχυρες πολεμικές μηχανές.
Και όλα αυτά για τι;
Για να καταλήξει σκλάβος ενός αόρατου εχθρού. Ενός χαρτιού που δε διαθέτει ο ίδιος αλλά δεν είχε κανένα πρόβλημα να του κομματιάσουν τη ζωή για χάρη του. Για ένα χαρτί. Για μια ονομαστική αξία.
Σχόλια