Του Θανάση Νικολαΐδη (Φίλος
μεν Πλάτων, φιλτέρα δε η αλήθεια)
ΔΕΝ
το ‘θελαν οι ίδιοι, δεν μας κάλεσαν, δεν υπήρχε λόγος να…απελευθερώσουμε τους
Ίωνες της Μ. Ασίας. Με «Συμμαχική» εντολή εκστρατεύσαμε, δικός τους ο
Βενιζέλος, “εργαλείο” τους η Ελλάδα, δικό τους και το σχέδιο. Και η (μεγάλη)
προδοσία. Δικιά μας η τραγωδία και η προσφυγιά. Δεν έβλαψαν οι πρόσφυγες τη
μητροπολιτική Ελλάδα. Δεν γίναν’ κλέφτες, ληστές και δολοφόνοι. Μας ήρθαν με τη
φτώχεια τους, με την αξιοπρέπεια και τον...
πολιτισμό τους.
ΠΟΛΥ
αργότερα, η παγκοσμιοποίηση μας ήθελε «απελευθερωτές» των ελληνοποντίων
ομογενών. Το πήρε «ζεστά» ο κ. Μητσοτάκης (ο πρεσβύτερος) και ετοίμασε
«υποδοχή». Για τους δικούς του λόγους. Το συνέχισαν Σημίτης Καραμανλής. Για
τους ίδιους λόγους (κυρίως, ψηφοθηρικούς).
ΤΟ
πρόβλημα είναι οι…παράπλευροι. Οι ψευδεπίγραφα ομογενείς των «Δημοκρατιών» που
διαλύθηκαν (1991). Πλάκωσαν πρόσφυγες και τους αγκάλιασαν τα μεγάλα χέρια του
«Ξένιου Δία» μας. Και ποτίστηκαν δίπλα στη γλάστρα. Με προνόμια που δεν
τα…πολυεκτίμησαν. Με τη δημοκρατία-ασυδοσία μας να τους χορταίνει λευτεριά.
ΤΟ
μάτι τους γυάλισε. Ανεκτική η αστυνομία μας, δεδομένη η ατιμωρησία τους, γιατί
να μην απελευθερωθούν και δυνάμεις του κακού από μέσα τους, αισθήματα έχθρας
και μίσους (αντί αγάπης και ευγνωμοσύνης) για τη φιλόξενη χώρα μας;
ΣΚΛΗΡΟΙ
και ανάλγητοι οι εξ Ανατολίας κακοποιοί με το άλλοθι του Ελληνοποντίου. Και
η…πρωτιά; Στο έγκλημα; Τη διεκδικούν οι…Αλβανοί. Άνοιξαν και γι αυτούς οι
«πύλες» και ξεχύθηκαν στην ανοχύρωτη Ελλάδα έντιμοι, εργατικοί και μπεσαλήδες
ανάμικτοι με κλέφτες, κακοποιούς και φονιάδες-μίγμα εκρηκτικό με τους
προηγούμενους, διανθισμένο με ντόπια…λουλούδια.
ΚΑΤΕΣΦΑΞΕ
ο αλβανός τον δεσμοφύλακα γιατί δεν τον άφησαν (τα εγκλήματά του) να δει τη
μάνα του. Τον τρέφαμε στη φυλακή και συνεχίζουμε. Για τη φύλαξη και την τροφή
του, για ό,τι απαιτείται ένα τομάρι για να κρατηθεί στη ζωή. Γιατί; Γιατί το
επιβάλλει ο νομικός μας πολιτισμός.
ΚΑΙ,
βέβαια, πολιτισμός είναι και η ηλεκτρική καρέκλα μπροστά στην κρεμάλα. Και το
εκτελεστικό απόσπασμα αντί του αποκεφαλισμού. Το ξέρει ο φονιάς και τραβάει
μαχαίρι. Το ξέρει και ο νομοθέτης (μας), αλλά τον αφήνει να πυροβολήσει πρώτος
(κατά του αστυνομικού), πριν τραβήξει…καλάσνικοφ.
Σχόλια