Τα 50,000 πενταμηνίτικα σκλαβάκια και η Γριά Μάγισσα (ΑΔΕΔΥ - η «επιστάτισσα του Άρχοντα») που σφύραγε κλέφτικα ενώ δούλευε και το καμουτσίκι...στην πλάτη τους...
Λοιπόν, γίνονται και θαύματα! Και πόσο συγκινητικά τα άτιμα!
Η ΑΔΕΔΥ αποφάσισε να συναισθανθεί τον Γολγοθά που τραβάνε οι κάμποσες δεκάδες χιλιάδες πενταμηνίτες (σκλάβοι) κοινωφελούς υποχρέωσης και να τους βοηθήσει (αντί να συμμετέχει στο ξέσκισμά τους)....
Ναι, ΟΚ...λέμε και καμιά μα@ακία να περνάει η ώρα....
Φέρε δω ρε την κάμερα...σε μένα, να σοβαρευτούμε τώρα...ΠΑΜΕ...
.............
...Ξαφνικά, λοιπόν, η γριά η αλεπού η ΑΔΕΔΥ κάπου στραβοπάτησε την ώρα που τεμπέλικα στις τρεις τα χαράματα υπνοβατούσε για το πανάκριβο και γεμάτο φίσκα ως τα μπούνια ψυγείο (είδε στον ύπνο της χαβιάρι και λιγουρεύτηκε) ή μάλλον σκουντούφλησε η γριά η πανάσχημη, η κακορίζικη η μάγισσα και ψιλοξύπνησε...βρίζοντας...ποιό τομάρι τολμάει να ανησυχήσει τον μακάριο ύπνο της;
Κοιτώντας με μισό θολωμένο υπεροπτικό κορακίσιο μάτι κάτω απ’ τα πόδια της αντιλήφθηκε μπροστά της κάτι σαν...πτώμα...
Χωρίς καν να το καλοσκεφτεί, του ρίχνει ενστικτωδώς μια κλωτσιά και ουπς...το "πτώμα" μίλησε...είπε:
- «ΑΑΑΧ...ε, ρε φίλε, τι κλωτσάς; Άνθρωπος εδώ κάτω!»...
- «Που να πάρει νυχτιάτικα», βλαστήμησε η γριά η Μπάμπω, η κυρά ΑΔΕΔΥ...ποιόν μας κουβάλησαν πάλι εδώ μέσα;
Ανάβει το φως και τι να δει;
Ήταν καμιά πενηνταριά χιλιάδες τσουβαλιασμένα κορμιά εκεί κάτω στον προθάλαμο του «Μεγάρου» της...του πολυτελούς Παλατιού της, του ΔΙΚΟΥ ΤΗΣ Παλατιού...
- «Γαμώ το κέρατό μου νυχτιάτικα, τι βάλατε πάλι στο «Μέγαρο» γαμώ το κεφάλι σας; Τι πουστιά πάτε να κάνετε πάλι;» τσίριξε μέσα στη νύχτα η Μπάμπω η Μάγισσα...
Βεβαίως απάντηση δεν έπαιρνε η «βολεμένη η γριά» από πουθενά...μόνο κάτι σαν αδιάφορο σφύριγμα ακούγονταν από το «ρετιρέ»...ο Άρχοντας, ο Κυβερνήτης, ο Πολιτικός Διαχειριστής του Μεγάρου παρίστανε τον «ανήξερο»....
«Σντουπ», χώνει μια ακόμη θυμωμένη κλωτσιά στο πρώτο «τσουβάλι» που βρήκε μπροστά της η γριά η μάγισσα...
- «Τι’ σαι συ ρε»; Ούρλιαξε....Πούθε σέ’ φεραν εδώ κακόχρονο νά’ χεις;
- «Μωρή καριόλα δεν θα με λύσουνε; Θα σου γ@#$%ω ότι έχεις και δεν έχεις»...
- Έτσι ε; αμήν και πότε ρεεεε, τσίριξε ο «Κέρβερος του Μεγάρου»...αν κι απ’ ότι βλέπω κι εσύ ανίκανο γερο χούφταλο είσαι...άντε πες μου τώρα τι’ στε σεις που μου κουβαληθήκατε ακάλεστοι εδώ νυχτιάτικα;
- Ξέρω γω; Άνεργοι είμασταν...και είμαστε δηλαδή...αφού ούτε μισθωτούς μας λογαριάζουνε, ούτε και άνεργους, άρα;
- Ρε θα κόψεις τα μισόλογα;
- Μωρή κωλόγρια θα κόψεις τις μαλακισμένες ερωτήσεις και να με λύσεις από δω κάτω;
- Μπα; Δεν τρελάθηκα...
- Γιατί;
- Γιατί που ξέρω γω αν μόλις σε λύσω δεν ορμήσεις να μου φας τη θέση;
- Ε, και τι θα γίνει τώρα; έτσι θα κάτσουμε;
- Μίλα πρώτα και βλέπουμε...
- Το λοιπόν...ξαφνικά εκεί πριν τα Χριστούγεννα είπανε: ρε σεις, τι λέτε για την ιδέα των Τρωϊκάνων να βάλουμε νέους δημόσιους υπαλλήλους με 450 ευρώ το μήνα, χωρίς άδειες, αναρρωτικές, ασφάλιση, περίθαλψη, σύνταξη, δώρα, κλπ κλπ;
- Ε, και τό’ καναν...νάτοι...εδώ είμαστε...καλώς μας δέχτηκες...
- Τό’ ξερα γαμώ την καταδίκη μου...νυχτιάτικα θα μας την έκαναν...
- Μπράβο μωρή, έξυπνη είσαι...θα με λύσεις τώρα και να κάνεις και τίποτα να εγκλιματιστούμε; Γιατί σαν σακιά μας πέταξαν εδώ κάτω κι όποιος φτάνει χώνει κι από μια κλωτσιά....
- Σκάσε βρε μούργο γιατί θα σε ξανακλωτσήσω...
- Αντί να με κλωτσάς δεν μου δίνεις ένα χεράκι βοήθειας λέω γω;
- Μπααα; Και γιατί παρακαλώ;
- Μωρή α&άμητη μα&άκω, θ’ αφήσεις να τους περάσει; Αν εγώ παραμείνω έτσι, αν τους περάσει με μένα, τότε αύριο θα είναι σειρά σου....
- Δε νομίζω...εκεί θα σας αφήσω να ξεροσταλιάσετε μέχρι να βαρεθείτε και να φύγετε απο κει που ‘ ρθατε...ρεμάλια, φτηνιάρηδες...εγώ δεν είμαι το ίδιο με σας...ακούς; εμένα δεν πρόκειται να μ’ αγγίξει κανένα τομάρι του ΡΕΤΙΡΕ; Ακούς ρε εκεί πάνω; ΑΚΟΥΣ;
- Αα δεν θα το γλιτώσεις το ξύλο εσύ...στο ξαναλέω, μην κάνεις πως δεν μας βλέπεις...αν περάσει το κόλπο τους με μας μετά είναι η σειρά σου, το καταλαβαίνει το πειραγμένο σου μυαλό ή όχι;
- Και δηλαδή, τι βοήθεια θέλετε;
- Να στα ξαναπώ δηλαδή; Μα τι έχεις μέσα στο κεφάλι σου γαμώ την καταδίκη μου; Άδειο είναι; Άντε, πάμε πάλι. Από τα απλά πρώτα, μην μου πάθεις και τίποτα γιατί όπως φαίνεται τόσες δεκαετίες καθισιό και διαρκώς «απέναντι» στους υπόλοιπους πολίτες, μάλλον έπαθες πρόωρη συμφεροντολογική μαλάκυνση. Τέλος πάντων, μια μεγάλη μερίδα σας. Κατ’ αρχήν, όλοι σας έχετε δηλώσει τους λογαριασμούς σας στις τράπεζες ως «Μισθοδοσίας», έτσι; Για να μην σας βουτάνε λεφτά από κει μέσα, ΟΚ;
- Ναι, και τι μ’ αυτό;
- Ε, λοιπόν σ’ εμάς, 50.000 νοματαίους δεν μας το κάνουν. Δεν μας θεωρούν λένε ούτε μισθωτούς, ούτε επιδοτούμενους...Οπότε, ούτε καν αυτό το απλό πραματάκι δεν μας αφήνουν να κάνουμε...
- Εεε;
- Κλείστο και μην κάνεις τη χαζή...έχεις μάλλον κι εσύ ευθύνη...δικοί σου μας τα κάνουν αυτά...Συνεχίζω...εσύ έχεις ασφάλιση για σένα και την οικογένειά σου, έτσι;
- Ε, ναι...
- Εγώ όχι...με στέλνουν απ’ τον Άννα στον Καϊάφα και τούμπαλιν...πως σου φαίνεται;
- Εεε;
- Συνεχίζω...Εσύ έχεις αναρρωτικές άδειες, έτσι;
- Ναι...
- Εγώ όχι...εσύ έχεις άδειες γενικώς, έτσι;
- Ναι...
- Εγώ όχι....εσύ έχεις επιδόματα και δώρα, έτσι;
- Ναι...
- Εγώ όχι...έχει πολλά ακόμη, αλλά τώρα το κυριότερο...εσύ παίρνεις μέσον όρο κανα διχίλιαρο το μήνα, έτσι;
- Ε, ναι, περίπου...
- Εγώ παίρνω μέσον όρο 450, πως σου φαίνεται; Κι αυτά, όποτε θυμούνται...
- Ε;...
- Να σου πω και το καλύτερο;
- Έχει κι άλλο;
- Ναι, επειδή το παίζεις αδιάφορη και όχι μόνον δεν με βοηθάς να τα αντιμετωπίσω, όχι μόνον με γράφεις στα παλιά σου τα παπούτσια αλλά τους βοηθάς κιόλας να μου τα κάνουν, καθώς ΕΣΥ είσαι που μου κάνεις τα παραπάνω, σε περιμένει μια μεγάλη ανταμοιβή στο τέλος γι’ αυτόν τον κόπο σου...
- Παρντόν;
- Άσε τα παρντόν μωρή κωλόγρια και ετοιμάσου σε λίγο καιρό να τα υποστείς κι εσύ αυτά...αυτά και χειρότερα...αλλά έχεις τόσο θράσσος που τότε, όταν έρθει εκείνη η ώρα θα έχεις την αναίδεια να βγαίνεις με απεργίες και να ζητάς την βοήθεια του κοινού – την ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΒΟΗΘΕΙΑ – για ν’ αντιμετωπίσεις εκείνα που ΘΑ σου κάνουν τότε και που μου/μας κάνουν εμάς τώρα – κι εσύ βεβαίως όχι μόνον ΔΕΝ ΒΟΗΘΑΣ να τ’ αντιμετωπίσουμε αλλά συμμετέχεις και στο να μου/μας τα κάνουν...
Στα λέω απλώς για να μην τολμήσεις να με κοιτάξεις στα μάτια αύριο και να ζητήσεις βοήθεια....γιατί αν το κάνεις μάντεψε ΤΙ ΘΑ ΕΙΣΠΡΑΞΕΙΣ....
Ξεχάστε τον τίτλο...θαύματα με την ΑΔΕΔΥ δεν γίνονται...θαύματα με τα τσιράκια των «Αρχόντων» ΔΕΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ...
Ούτε καν τριών ημερών...
Και μην πει κανείς πάλι το παραμυθάκι του ότι «μην τσιμπάτε, πάνε να μας χωρίσουνε»....η ΑΔΕΔΥ το κάνει ήδη αυτό...ξέρει μόνον να ζητάει βοήθεια πάντα...ποτέ να στηρίζει άλλους...είναι βλέπεις οι «άρχοντες», οι «προνομιούχοι» των εργαζομένων...γιατί να στηρίξει άλλους, «πληβείους»;...ας πρόσεχαν να μην έμπλεκαν....
Έτσι κι αλλιώς, το μεγάλο παλούκι το έφαγε ο ιδιωτικός τομέας σ’ όλην αυτήν την μακρόχρονη κρίση...κοντά 2 εκατομμύρια άνεργοι υπάλληλοι και μικροέμποροι από τον ιδιωτικό τομέα και ΚΑΝΕΝΑΣ από το Δημόσιο...ποιός τολμάει να τους αγγίξει;
Ρεζουμέ: Με τα 5άμηνα κοινωφελούς απασχόλησης μπήκαν για λίγους μήνες σε διάφορα πόστα στο δημόσιο καμιά πενηνταριά χιλιάδες άνεργοι, κυρίως μακροχρόνια άνεργοι και μεγάλης ηλικίας...ως δούλοι...με υποτυπώδεις αμειβές και χωρίς ΚΑΝΕΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑ...σχεδόν ούτε καν ασφάλιση...αργούν ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ να χορηγήσουν Βιβλιάρια Υγείας σ’ αυτούς τους ΣΚΛΑΒΟΥΣ....και η ΑΔΕΔΥ αντί να τους στηρίξει παριστάνει την πάπια...
Πχ έδιωξαν σχολικούς φύλακες και καθαρίστριες και έβαλαν πενταμηνίτες σκλάβους να κάνουν την δουλειά τους με το ¼ των αποδοχών τους και μηδέν δικαιώματα...
Κι αν δεν ήταν απελπισμένοι όλοι αυτοί οι «σκλάβοι» και δεν φοβόντουσαν να βγουν και να πούν ο καθένας την «τραγική του ιστορία» θα έφριτταν και οι πέτρες....
Κι όμως...η ΑΔΕΔΥ που ΤΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ, προτιμάει όχι μόνον να κάνει την πάπια αλλά και να συμμετέχει στο «ξέσκισμα» αυτών των ανθρώπων...
Γιατί περί ΑΝΘΡΩΠΩΝ πρόκειται αν δεν το’ χετε καταλάβει μερικοί μερικοί...εκεί ΠΑΝΩ...
Εκτός αν θέλετε ΟΛΟΙ εκεί ΠΑΝΩ να βάλετε κανα στοίχημα για το «πόσο γρήγορα θα βρεθείτε έξω από το παράθυρο με πορεία προς το ισόγειο»...τι λέτε;
Το πάτε;
σχετικό:
Καταγγελία στο Συνήγορο του Πολίτη από έναν Άνεργο-επιτυχόντα στα προγράμματα κοινωφελούς Δουλείας των 420 ευρώ...
Γιώργος Ανεστόπουλος
Σχόλια