“Όλα καλά!”

Στην Ελλάδα της κρίσης, της εξαθλίωσης και των πτωχευμένων ονείρων των πολιτών, οι υπαίτιοι για τα δεινά της κοινωνίας, τα πολιτικά κατακάθια, έγιναν αίφνης οι τιμητές της αρετής και της δημοκρατίας. Και οι ύποπτες συνειδήσεις δοκιμάζουν την αντοχή των κρυστάλλων στους ρύπους, ενώ τα παντός είδους τρωκτικά της κομματικής φαυλότητας πυκνώνουν τις εμπροσθοφυλακές, πρόθυμοι για την οχλοβοή και για πρόσκαιρους “θριάμβους”, επιβεβαιώνοντας με την πολιτική τους συμπεριφορά ότι η ελπίδα δεν έχει μέλλον!..

του Στέλιου Συρμόγλου

Η απειλή του ολέθρου της κοινωνίας, ανεξάρτητα από το αν θα πραγματοποιηθεί ή όχι, θα χρωματίζει για χρόνια την ελληνική πραγματικότητα. Με τον πειθαναγκασμό, ακόμα και τη βία, να λειτουργούν αντιανθρώπινα. Με την πολιτική κοινότητα να απομακρύνεται συστηματικά από την περιοχή της “ιδέας” και να προσχωρεί στον αυτάρεσκο μικροπολιτικό της κόσμο, όπου το παν είναι η εξουσία για την εξουσία. Με το λαό να τρέφεται με προσδοκίες από τους κυβερνώντες, με τους τελευταίους να απολαμβάνουν απρόσκοπτα τα προνόμιά τους κι ό,τι απορρέει απ’ αυτά για μια “χλιδάτη” ζωή και πολυέξοδα ταξίδια στο εξωτερικό χωρίς επί της ουσίας αποχρώντα λόγο. Κι αυτός ο λαός, εθισμένος στο θέαμα της πολιτικής φαντασμαγορίας, θρεμμένος με προσδοκίες κατά τον ήχο των αναγκών, να εκμηδενίζει κάθε λογική θεώρηση και κρίση…

Η χθεσινή άθλια “εικόνα” των συλληφθέντων και σιδεροδέσμιων βουλευτών, στελεχών και του αρχηγού του κόμματος της Χρυσής Αυγής, μόνο μάθημα δημοκρατίας δεν παρέδωσε στις νεότερες γενιές. Κατεδείχθη περιτράνως η οριστική αποδήμία της σοβαρότητας από την πολιτική κοινότητα σε συνδυασμό με τον ευτελισμό των θεσμών. Με τον ταρτουφισμό και τη υποκρισία να υπηρετούν, με τη σπασμωδικότητα που επιβάλλει η πολιτική διαστροφή της συγκυρίας, τον κομματικό ωφελιμισμό και τον προσωπικό καιροσκοπισμό.

Μια ολόκληρη πολιτική κοινωνία να αποδεικνύεται κατώτερη των περιστάσεων, γνήσια απόγονος του σοφιστικού δόγματος “αδικούντα μη διδόναι δίκην”. Και το χειρότερο: Να “γοητεύεται” από την ίδια της την ανικανότητα και επιπολαιότητα, από το ιδιο το κακότεχνο “φιλοτέχνημα” της πλάνης, χωρίς να διαβλέπει τις οδυνηρές συνέπειες των σπασμωδικών της μεθοδεύσεων.

Και γίνομαι σαφής: Το χθεσινό τραγελαφικό “επεισόδιο” της σύλληψης των “τσαρλατάνων” Χρυσαυγιτών, σαν αποκορύφωση της τηλεοπτικής σειράς “Χρυσαυγιάδα” των τελευταίων ημερών, μόνο ρωγμές στο εποικοδόμημα της δημοκρατίας προκάλεσε. Την πολιτική βλακεία και τον πολιτικό αβδηριτισμό ανέδειξε. Και επιβεβαίωσε την ανησυχία των εχέφρονων πολιτών για τη γελοιότητα του πολιτικού κατεστημένου. Αρα..”Ολα καλά!..”.

Και μπορεί με τη χθεσινή εξέλιξη να καταδείχθηκε ότι η πρόθεση και η διαδικασία είναι προνόμιο των κατεχόντων την εξουσία, αλλά ταυτόχρονα κατέδειξε ότι έτσι συντελείται η υποτίμηση της πολιτικής υπόστασης του Ελληνα. Και το προνόμιο αυτό των αυτόκλητων “σωτήρων” μας, εκλαμβάνεται ως αυθαίρετο δικαίωμα. Η διασφάλιση των πολιτικών κεκτημένων δεν επιχειρείται με τη λογική εκτίμηση και το ενδιαφέρον, αλλά με τον πλεονασμό της προχειρότητας και των ετερόκλητων αποφάσεων και αντιδράσεων, που γίνονται συχνά “μπούμεραγκ” ή τετελεσμένες επιβολές. Αρα…”Ολα καλά!..”.

Ο,τι έγινε χθές, όπως έγινε και όποιες κομματικές σκοπιμότητες εξυπηρετούσε, μόνο προβλήματα και σύγχυση θα προκαλέσει αμεσοπρόθεσμα στην ελληνική κοινωνία. Δεν γνωρίζω αν νομικά είναι καλά “δεμένη” η υπόθεση “ξήλωμα της Χρυσής Αυγής”. Αν τα συλλεχθέντα στοιχεία είναι επαρκή. Η εμβαθυντική έρευνα θα το αποδείξει. Διατηρώ την αμφιβολία μου, όπως τη διατηρούν και πολλοί έγκυροι και σοβαροί ποινικολόγοι ή συνταγματολόγοι, απ’ αυτούς που η έρπουσα “φασιστική” λειτουργία των ΜΜΕ, δεν τους επιτρέπει να αρθρώσουν λόγο στα τηλεοπτικά “παράθυρα” της ενημερωτικής αποχαύνωσης. Αυτό κι αν συνιστά το..”Ολα καλά!..”.

Δεν διατηρώ ωστόσο καμία αμφιβολία ότι αυτές οι πολιτικές φιγούρες και καρικατούρες της Χρυσής Αυγής, έχουν να επιδείξουν ακραίες εκδηλώσεις, γελοία φανατισμένο και παρωχημένο πολιτικό λόγο και μικρόψυχες αντιδράσεις βίας εναντίον αθώων θυμάτων, τρεφόμενοι με την αυταπάτη της ιδεοληψίας, της “τσιμεντένιας” συνείδησης και της μόνιμης μετάθεσης των ευθυνών τους σε αφαιρέσεις. Και οπωσδήποτε τους αξίζει ο χλευασμός της ιστορίας! Οπότε..”Ολα καλά…”

Οταν όμως οι πολιτικές καρικατούρες με τη “γύψινη” λογική είναι αφ’ ενός μεν απότοκος του διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος, αφ’ ετέρου δε αντιμετωπίζονται με μια αντίληψη γενικευτική και απλουστευτική, με αντιλήψεις που φενακίζουν ή παραποιούν τις διαστάσεις του προβλήματος, με τη στερεότυπη δηλαδή αντίδραση της κομματικής σκοπιμότητας και της αγωνιώδους πολιτικής ανασφάλειας και επιβίωσης, τότε ο κίνδυνος της “ηρωολατρείας” τους είναι ορατός δια γυμνού οφθαλμού. Και η ηρωολατρεία είναι ισχυρότατη εκεί όπου υπάρχει εξαθλίωση, ελάχιστη έως ανύπαρκτη υπόληψη για την αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος και πρός το δημοκρατικό ιδεώδες, όπως παρουσιάζεται από όλους αυτούς που κακοποιούν την έννοια της δημοκρατίας. Επομένως..”Ολα καλά!..”.

Οσο το πολιτικό κατεστημένο στην αγωνιώδη προσπάθειά του να μην κατολισθήσει στα Τάρταρα της ιστορίας, παραμένει προσδεμένο στην επιπολαιότητα, την προχειρότητα και την ανικανότητα, επινοώντας απλώς μεθοδεύσεις εντυπωσιασμού της κοινής γνώμης και εγκλωβισμού της σκέψης των πολιτών, ώστε να μετατοπίζεται μονίμως το ενδιαφέρον τους από τα ζέοντα προβλήματα που εξαθλιώνουν τη ζωή τους, τόσο θα εμφωλεύει στην κοινωνία η δυσπιστία και θα εγείρονται ερωτηματικά, που θα επιτρέπουν τους φρενοβλαβείς ακραίων πεποιθήσεων να παριστάνουν τους επίδοξους “σωτήρες” της Ελλάδας…

Και βέβαια οι σημερινοί αυτοπροσδιοριζόμενοι “σωτήρες” στην προσπάθειά τους να χειριστούν όχι απλώς τα προβλήματα που οι ίδιοι δημιούργησαν και υποθήκευσαν το μέλλον της χώρας, αλλά και μια παθογόνα και παθογενή ψυχοσύνθεση των Ελλήνων, για την οποία επίσης φέρουν ευθύνη, περνάνε από την Σκύλα στη Χάρυβδη. Από την εσωτερική αλαζονεία και κατάρρευση, στην εξωτερική γελοιοποίηση και διαπόμπευση. Με τους πολίτες να γίνονται μόνιμοι θεατές του δράματος των τετελεσμένων…”Ολα καλά!..”, λοιπόν.

Κίνητρο των παραπάνω σκέψεων ήταν το δικαίωμα του γράφοντος στον αντίλογο, για μεθοδεύσεις της πολιτικής γελοιότητας εν ονόματι της δεινοπαθούσης δημοκρατίας, εν ονόματι του “καλού” των πολιτών. Αλλωστε, πρέπει να επικρατεί η ώριμη αντίληψη: Ο καθένας να έχει το δικαίωμα να πιστεύει ό,τι θέλει ή να μην πιστεύει τίποτε!.. Η δημοκρατία στη βάση της ξεκινάει απ’ αυτή την πίστη. Τότε, πράγματι “Ολα, καλά!…”.

Οταν όμως η δημοκρατία μας προσφέρεται με επιδέσμους που κρύβουν την αληθινή μορφή της και κάποιοι φρενοπαθείς ή δημοκόποι επιμένουν να θεωρούμε τους επιδέσμους μορφή, τότε τίποτε δεν είναι καλά! Και η παραγματικότητα αποκτά εφιαλτικές διαστάσεις για την κοινωνία, τη χώρα και το έθνος…

freepen.gr