Και μετά έγινε το κλικ…
Βιώνω την ανεργία ενάμιση χρόνο τώρα. Με την εφημερίδα με τις δωρεάν αγγελίες παραμάσχαλα και το ίντερνετ, να ψάχνω παντού για κάποια δουλειά σχετική με την προϋπηρεσία μου και τις γνώσεις μου.
Το μόνο που κατάφερα είναι να ασχοληθώ περιστασιακά με πράγματα που ούτε καν είχα φανταστεί πως θα ‘κανα. Μάζεμα...
ελιάς, κηπουρική, βοήθεια σε παιδιά του σχολείου, κουβάλημα στη λαϊκή αγορά, λάντζα σε εστιατόριο, καθαρίστρια και σέρβις σε ξενοδοχείο, μέχρι και 4 νύχτες στο ράδιο ταξί πέρασα αμισθί – υποτίθεται πάντα ότι σε παίρνουν για να μάθεις τη δουλειά, αλλά απ΄ ότι κατάλαβα έτσι κάνουν τη δουλειά τους..
ελιάς, κηπουρική, βοήθεια σε παιδιά του σχολείου, κουβάλημα στη λαϊκή αγορά, λάντζα σε εστιατόριο, καθαρίστρια και σέρβις σε ξενοδοχείο, μέχρι και 4 νύχτες στο ράδιο ταξί πέρασα αμισθί – υποτίθεται πάντα ότι σε παίρνουν για να μάθεις τη δουλειά, αλλά απ΄ ότι κατάλαβα έτσι κάνουν τη δουλειά τους..
Χρόνια στα θρανία, χρόνια στα γραφεία… Νιώθω ότι οι γνώσεις που απέκτησα πάνε χαμένες. Μου λείπουν οι ατέλειωτες ώρες απομαγνητοφώνησης, οι προϋπολογισμοί και οι ισολογισμοί, οι οικονομικές καταστάσεις, ο ΦΠΑ, ο κόσμος, τα χιλιάδες τηλέφωνα. Ξυπνώ κουρασμένη πολλές φορές τα πρωινά, αφού έχουν περάσει από τον ύπνο μου δεκάδες πρόεδροι, δ/ντες και συνάδελφοι από το παρελθόν, πολλοί απ’ αυτούς ήδη πεθαμένοι. Ούτε ο νόμος του Πεπονή με έπιασε ούτε της Βάσως Παπανδρέου ούτε του Παυλόπουλου, τότε που καταφέρναν με τον κατ’ εξαίρεση τρόπο να τακτοποιούν τους συγγενείς τους κι εμείς να αλλάζουμε κάθε τρεις και λίγο σύμβαση και εταιρεία.
Χάρηκα όταν μετά από 14 χρόνια εγλωβισμένη στο παραΔημόσιο κατάφερα και εργάστηκα για ιδιώτη. Άλλος κόσμος, άλλοι νόμοι… Και μετά, ήρθε η κρίση. Μετά σου λέει διάλεξε, ή μαύρα ή στο σπιτάκι σου, δεν έχουμε δουλειά. Χάρισα την αποζημίωση, έμεινα δυο μήνες, και μετά έγινε το κλικ…
Άφησα το παιδί μου στον μπαμπά του, νοίκιασα το σπίτι μου και φιλοξενούμαι σ’ ένα νησί. (Ήρθα εδώ που είμαι γιατί μου υποσχέθηκαν δουλειά, αλλά όσο την είδατε σεις άλλο τόσο την είδα κι εγώ). Τωρα μου χρωστούν 5 ενοίκια, άλλα έξοδα εκεί – και τα χρωστούμενα μάλλον τα βλέπω… διαγραφούμενα. Μετά από 15 χρόνια που πληρώνω τα δάνεια μου ανελειπώς και στο σεντσι, πρώτη μου φορά μπήκα στο κόκκινο και μου ‘σπασαν τον εγωισμό και την περηφάνεια μου, για μερικά ευρώ υπόλοιπο…
Κομπιουτερίτσα , 42 χρ.
Σχόλια