Ο Γιώργος Παλυβός στη σημερινή του παρέμβαση, παίρνει τη δική του θέση σχετικά με το διαγωνισμό...
Decanter, αλλά επίσης αναφέρεται εκτενώς και στον Διαγωνισμό Οίνου της θεσσαλονίκης.
Δημοσιεύουμε την άποψη του Γιώργου Παλυβού χωρίς δικά μας σχόλια, όπως κάναμε και μέχρι σήμερα για τις άλλες τρεις επιστολές-σχόλια.
Κύριε Πικούνη,
Διαβάζοντας αρχικά το σχόλιο για τον διαγωνισμό του DECANTER από τον φίλο μου και συνάδελφο Πάρη Σιγάλα ,το οποίο ομολογουμένως ήταν πολύ προσεκτικό ,σε σχέση με αυτά που ακολούθησαν δεν περίμενα ποτέ ότι θα μπορούσα να διαβάσω την φράση ,
<< Μήπως τα ελληνικά κρασιά δοκιμάζονται κάθε χρόνο από την ίδια ομάδα η οποία με συνέπεια δεν πέφτει ποτέ έξω στην κρίση της και βραβεύει κάθε χρόνο τα ίδια οινοποιεία;>>
Αυτό με προβλημάτισε και προσπάθησα να βρώ κάποια στατιστικά ,αλλά με προλάβατε Κύριε Πικούνη με την παράθεση των δικών σας.Διαβάζοντας ακολούθως και το εμπεριστατωμένο κείμενο του Κυρίου Σακκά, ειλικρινά αναρωτιέμαι αν τελικά φτάνει η πολύ δουλειά στο αμπέλι και στο οινοποιείο, να πάει κανείς μπροστά και μαζί του και το ελληνικό κρασί.
Λυπάμαι που αναγκάζομαι να το πω, αλλά μετά από τα στοιχεία που παρατέθηκαν η απάντηση είναι σαφώς ΟΧΙ.
Δεν γίνεται δεν το χωράει το μυαλό μου ,ότι κάθε φόρα που ένας παραγωγός στέλνει κρασιά σε κάποιο διαγωνισμό υποτίθεται έγκυρο όπως το DECANTER να πρέπει να κοιτάζει και ποιοί θα είναι αυτοί που θα κρίνουν τον κόπο του και την δουλεία του, πληρώνοντας τους και από πάνω, και μάλιστα ακριβά.
Τελικά πως μπορεί να εξασφαλίσει κανείς κάποια στιγμή ότι θα γίνεται το αυτονόητο και όχι κάθε φορά κάτι άλλο, τι εννοώ ;
Πώς είναι δυνατόν να συμμετέχει κάποιος ως κριτής που έχει εμπορικό συμφέρον από μερικά κρασιά που διαγωνίζονται και συγχρόνως να κρίνει και τα κρασιά των άλλων που συμμετέχουν.
Στα επιχειρήματα του Πάρη Σιγάλα για την αξιοπιστία του διαγωνισμού της Θεσσαλονίκης θα ήθελα να προσθέσω και άλλο, ένα που ίσως δεν είναι ευρέως γνωστό.
Ο εθνικός μας διαγωνισμός ενώ στο ξεκίνημα του συμπεριελάμβανε ως κριτές οινολόγους από τις εταιρίες που παρήχαν και παρέχουν οινολογικές συμβουλές σε οινοποιεία εδώ και χρόνια δεν καλεί κανέναν από τις παραπάνω εταιρίες πράττοντας το αυτονόητο και φροντίζοντας για την αξιοπιστία του.
Δεν καταλαβαίνω επίσης αυτό που λέγεται χρόνια τώρα και που όταν έκανε τα πρώτα βήματα του το Ελληνικό κρασί είχε κάποια σημασία ''οι κριτές που δοκιμάζουν τα Ελληνικά κρασιά στους διαγωνισμούς θα πρέπει να ξέρουν και το Ελληνικό κρασί''.
Τι σημασία έχει πλέον αυτό;
Πώς θα μάθουμε τελικά αν αυτό συμβαίνει στο διηνεκές, και δεν είμαστε ξένοι μες στους ξένους , ποια είναι η θέση μας ,μέσα στον διεθνή ανταγωνισμό. Ή στέλνουμε τελικά τα κρασιά μας στους διαγωνισμούς για να βλέπουμε την αξία μας μέσα στο παγκόσμιο γίγνεσθαι, μετρώντας την πορεία μας κάθε χρόνο ώστε να μπορούμε να τα κάνουμε καλύτερα και πιο ανταγωνιστικά, ή να βάζουμε τους Έλληνες γευσιγνώστες-οινολόγους που τους καλούν ενίοτε στους διαγωνισμούς για κριτές καθώς και τους εμπορικούς ακόλουθους του καθενός μας να μας δίνουν μετάλλια και αφού τα κολλάμε στις φιάλες μας να πουλάμε εκείνα αντί το κρασί μας.
Όσο για τον Εθνικό μας διαγωνισμό δύο πράγματα πιστεύω ότι μπορούν να συμπληρώσουν οι συνάδελφοι μας της ΕΝΟΑΒΕ που σε κάθε περίπτωση τους αξίζει ένα μεγάλο μπράβο που κατάφεραν τόσα χρόνια να εκπληρώνουν στο ακέραιο τις μεγάλες υποχρεώσεις που έχει.
Πρώτον ο διαγωνισμός χρειάζεται κριτές μεγαλύτερης αναγνωρισιμότητας και από περισσότερες ξένες χώρες, και αν γιαυτό ανασταλτικός παράγοντας είναι το κόστος ,η πρόταση μου είναι τώρα που και ο διαγωνισμός ενηλικιώθηκε ίσως θα μπορούσαν να έχουν πιο ενεργό ρόλο βοηθώντας με κάθε τρόπο και οι άλλες περιφερειακές οργανώσεις του κρασιού όπως ΕΝΟΑΠ , ΕΝΟΑΑ κλπ.
Και δεύτερον νομίζω ότι είναι απαραίτητη η ταυτοποίηση τουλάχιστον των χρυσών μεταλλίων με δείγματα από την αγορά. Ξέρω πως αυτό δεν είναι υποχρέωση που απορρέει από τον κανονισμό του OIV είναι υποχρέωση του διαγωνισμού όμως για να βελτιώσει την είδη μεγάλη αξιοπιστία του.
Δεν συμμερίζομαι επίσης την άποψη του φίλου μου Γ. Παρασκευόπουλου όταν μιλάει για την αξιοπιστία του εν λόγω διαγωνισμού και δεν στέλνει δείγματα. Κατά την γνώμη μου είναι το Εθνικό μας εργαλείο προώθησης και όλοι από μέσα θα πρέπει να το κάνουμε καλύτερο.
Εξάλλου για να το ελαφρύνουμε και λίγο ο Ολυμπιακός παίρνει περίπου κάθε χρόνο όλους τους τίτλους στην Ελλάδα αυτό δεν σημαίνει ότι θα σταματήσει να διεξάγεται το Εθνικό πρωτάθλημα και κύπελο ή ότι δεν θα συμμετέχουν σε αυτό οι υπόλοιπες ομάδες και θα πάνε την συμμετοχή τους σε άλλη χώρα.
Αφήστε που παίρνοντας τον τίτλο ο Ολυμπιακός μπορεί κάτι να πάρει και ο Πλατανιάς.
Ένας Αφελής μέχρι χθες Αμπελουργός
Γ ΠΑΛΥΒΟΣ
houseofwine.gr/how/club/Art_20130529
Σχόλια