Γιατί δεν επιστράτευσε τους δικαστές η κυβέρνηση;

Το έχουμε πει πολλές φορές ότι η εξουσία είναι σαν το νερό που ρέει. Όταν βρει σαθρό έδαφος το παρασύρει μαζί του. Όταν όμως βρει σκληρή πέτρα τότε αλλάζει αμέσως δρόμο. Αυτός είναι φυσικός νόμος που διέπει τα πάντα. «Τα πάντα ρει» μας είπε ο Ηράκλειτος, αλλά ταυτόχρονα προσαρμόζονται και στις συνθήκες κατά τη ροή τους.

Η κυβέρνηση έδειξε πυγμή με την επιστράτευση εναντίον των εργαζομένων, όπου η απεργία επιτρέπεται, σε μια προσπάθεια να φοβίσει την κοινωνία και να την σπρώξει στη γωνία, αλλά δεν τόλμησε να φερθεί το ίδιο και στους...
δικαστές και εισαγγελείς, κατά την πολύχρονη αποχή από τα καθήκοντά τους, όπου μάλιστα η απεργία απαγορεύεται από το ίδιο το Σύνταγμα (άρθρο 23 παρ. 2 εδ. β΄). Όχι μόνο λούφαξε η κυβέρνηση του μνημονίου απέναντι στους δικαστές, αλλά υποσχέθηκε ότι θα τους δώσει και 100 εκατομμύρια ευρώ αναδρομικά, σύμφωνα με κάποιες παλιότερες δικαστικές αποφάσεις (αν δεν κάνουμε λάθος).

Είδατε λοιπόν πόσο εύκολα προσαρμόζεται η «σκληρή» εξουσία στις ανάλογες συνθήκες;

Να δούμε όμως πότε θα καταλάβει και ο απομονωμένος και τρομαγμένος πολίτης ότι αυτός ο ίδιος είναι η πηγή από όπου πηγάζει και ρέει η κάθε ανεξέλεγκτη εξουσία, είτε αυτή είναι εκτελεστική, είτε νομοθετική, είτε δικαστική.  Εκτός και αν δεν μιλάμε για δημοκρατία…

πηγή